Yankee Candle, Paradise spice

   Lubię wycieczki. Małe i duże. Dziś będzie o wyprawie do fabryki, niestety nie do fabryki czekolady, a do fabryki suszonych bananów. A wszystko za sprawą jednej małej tarty.

   Stojąc u bram czułam je. Powietrze było aż gęste. Banany, przyprawy. Ohh, schrupałabym! Podłożyłam ogień, brama się otworzyła. Ooo tak! Słodko, ale nie za słodko. Gotowy produkt, dobrze przyprawiony. Z niecierpliwością czekałam na kogoś kto mnie oprowadzi. Pojawiła się kobieta, starsza, trochę grubsza. Sympatyczna. Zdziwiłam się, gdy szybko przeprowadziła mnie przez halę. Nie widziałam surowych bananów, chociaż liczyłam na wszystkie etapy obróbki. Pokazała mi jedynie proces suszenie ich. I to był zapach! Smakowity na tyle, że miałam ochotę wyciągnąć rękę i czerpać je garściami. Niestety, obeszłam się smakiem.

   Nie wiedziałam kiedy  kobieta wręczyła mi na pożegnanie papierową torbę wypchaną po brzegi bananami. Trochę zawiedziona oddalałam się od fabryki, liczyłam na więcej. Liczyłam na uczestniczenie w rozgniataniu przypraw, na doprawianie.  Wracałam jedząc suszone banany jeden po drugim, bez opamiętania. Zanim się obejrzałam byłam już daleko, a torba była pusta. Wciąż czułam zapach bananów i delikatnych perfum tej kobiety. Zapach tracił na sile, stawał się bardziej perfumeryjny. Ładny, ale szkoda, że nie doprawiony cynamonem i goździkami...

   Jest to zdecydowanie zapach suszonych bananów, bez przypraw. Najładniej pachnie z folii i chwilę po rozpaleniu. Później staje się bardziej kremowy, z jadalnego przemienia się w perfumeryjny.  Z pewnością jest przyjemny. Jego siła rażenia, nie jest ani duża ani mała. 1/4 wystarczy na duży pokój. Lubię go, ale z pewnością nie jest to mój faworyt.

   Lubicie suszone banany?